فرا رسیدن محرم

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین .ع.

باز این چه شورش است که در خلق عالم است    باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین    بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

این صبح تیره باز دمید از کجا کزو    کار جهان و خلق جهان جمله در هم است

گویا طلوع می‌کند از مغرب آفتاب    کاشوب در تمامی ذرات عالم است

گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست    این رستخیز عام که نامش محرم است

در بارگاه قدس که جای ملال نیست    سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

جن و ملک بر آدمیان نوحه می‌کنند    گویا عزای اشرف اولاد آدم است

کوی دهدشتی فرا رسیدن ایام سوگواری سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام را بر عموم شیعیان جهان تسلیت عرض مینماید.

امام حسین(علیه السلام) در روز اول محرم سال 61 هجرى قمرى در حالى که به کربلا نزدیک مى شدند به قصر بنى مقاتل رسید و در آنجا نزول فرمود. پس ناگاه، نگاه حضرت به خیمه اى افتاد، حضرت پرسیدند: این خیمه کیست؟ گفتند: خیمه عبید الله ابن حرّ جعفى است. فرمود: او را نزد من آورید. عبید اللّه در پاسخ پیام رسان امام حسین(علیه السلام) گفت: من از کوفه بیرون نیامدم مگر به سبب آنکه مبادا حسین داخل کوفه شود و من در آنجا باشم، به خدا سوگند من نمى خواهم او را ببینم و حتى نمى خواهم او هم مرا ببیند. رسول برگشت و سخنان او را نقل کرد. حضرت خودشان تشریف بردند، همان کلمات را به حضرت عرض کرد. حضرت فرمودند: اگر یارى مرا نمى کنى در صدد قتال من برمیا، به خدا سوگند هر کس استغاثه مرا بشنود و یارى نکند هلاک خواهد شد. آن مرد گفت: ان شاء اللّه چنین نخواهد شد و از سعادت همیشگى محروم ماند، همچنین در اول محرم سال 63 هجرى قمرى جمعى از اهالى مدینه به رهبرى عبد اللّه بن حنظله به شام رفتند و دستگاه کثیف یزید را مشاهده نمودند. سپس به مدینه مراجعت کرده و مردم را از وضعیت دربار یزید آگاه ساختند. همگى یزید را خلع و به سرپرستى عبد الله بن حنظله بر یزید قیام نمودند. یزید از این ماجرا با خبر شد و مسلم بن عقبه را با بیست هزار سرباز به مدینه فرستاد، و دستور داد که آنها را سه بار یا سه روز به اطاعت من دعوت کن. اگر قبول نکردند، سه جان و مال و ناموس آنان را بر لشکر حلال کن و هر چه مى توانى غارت و قتل به عمل آور(1)

ـــــــــــــــــــ

1-حوادث الأیام، صفحه 12.makarem.ir